Zo dit is Kerstmis….

Het is bijna Kerstmis en dat is 1 van mijn favoriete tijden van het jaar. De lichtjes, de sfeer en vooral de warmte die je opzoekt tijdens koude winterdagen. Het gezellig samenzijn en soms het weerzien van oude vrienden of familie. Oooh warme chocomelk of een lekker vers klaargemaakt nog dampend soepje. Een dekentje in de zetel en een goede Kerstfilm: wat wilt een mens nog meer?

En dat is het nu net. De mens van vandaag wilt altijd zoveel meer. Cadeautjes, neen sorry zeg maar cadeau’s, zijn of lijken het allerbelangrijkst en toch zijn ze gewoon het extraatje meer. Soms heb ik het gevoel dat de betekenis van Kerst bij de mensen verkeerd wordt geïnterpreteerd en soms misbruikt.

In de tweede kleuterklas had een kind verteld dat het hele ‘Jezus’- verhaal niet waar was en dat het dan ook niet bestond. Dat de echte profeet Mohamed was. Het waren zozeer niet haar woorden, maar wel die van haar vader die door haar mond gleden(dat zei ze zelf). En ook al maakte het me wat van streek, toch snap ik waarom die vader dat zei en waarom hij dat nog zal zeggen. Mensen die oordelen over een ander hun geloofsopvatting of over hun leven, zijn heel vaak niet gelukkig in hun eigen leven. Als je openstaat voor een ander zijn gedachten, dan wordt je wereld ineens veel groter. Maar dan vind ik het wel spijtig dat je kinderen beperkt in hun kijk op de wereld. En zo wordt haat dan ook weer gecreëerd. Een geluk dat ze op school een uitgebreid beeld krijgt, al weet ik niet in hoeverre ze daarin zal meegaan.

Een jongen in mijn klas is gek op Kerstmis, omdat het dan feest is. Het maakt voor hem niet uit waarom, zolang er maar gevierd kan worden. Een vrolijke kleuter dus en wie ben ik om dat tegen te houden. Dus doe ik dat ook niet, maar ik wijs hem er wel op waarom er lichtjes overal zijn, waarom de mensen cadeautjes geven en vooral de betekenis van Kerstmis. En zoals al enkele jaren leren we dan over de kerstmarkt. Omdat mensen van overal op de wereld er welkom zijn om de vreugde en vrede te voelen. Omdat er dan ook mensen zijn die niet veel centjes hebben en wat we eraan kunnen doen. Dat je soms cadeautjes geeft, omdat je iemand graag ziet. En vooral: het is een tijd van dankbaarheid. Dus nam ik mijn kleuters mee naar de kerstmarkt met mijn twee lieve collegaatjes. Met mijn co-teacher had ik afgesproken dat we uit eigen zak hun een verrassing zouden aanbieden en zoals elk jaar zijn de kleuters daar enorm enthousiast over en vooral is hun dankbaarheid dan groot.

De verrassing was dus een ritje op de molen en een lekkere plakkerige roze suikerspin.

De kerstmarkt in de klas is trouwens ook goed van start gegaan en veel kleuters werkten samen om er een mooie sfeer te creëren.

 

Vandaag had ik kernteam-vergadering, dus kon ik niet in de klas verder werken. Boe-hoe. Neen, echt, ik werk en denk heel graag mee op schoolniveau, want als ik zie hoe onze school groeit, dan word ik als maar trotser. Maar in eerste instantie ben ik een echte klas-juf, wat wil zeggen dat ik een bezige bij ben die niet kan stilzitten. En vooral, ik vind het geweldig hoe kleuters denken, elke keer word ik wel eens van mijn stoel geblazen. En dit thema is ge-wel-dig!!